تعیین اثر بخشی حالات مختلف سامانه تهویه بر کاهش میزان مواجهه شغلی کارکنان درمانی با بیوآئروسل ها

زمینه و هدف: هوای بیمارستان­ها دارای دامنه­ی وسیعی از میکروارگانیسم­های بیماری­زا است که بر سلامت کارکنان درمانی تاثیر دارد. مطالعه­ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی شرایط مختلف سامانه تهویه­­ بر میزان مواجهه­ی کارکنان درمانی با بیوآئروسل­های هوابرد در اتاق ایزوله، با در نظر گرفتن محل استقرار تخت بیمار انجام یافت.  روش بررسی: ضمن اعمال 5 شرایط مختلف تهویه که در هر حالت چهار ظرفیت مختلف به یک اتاق ایزوله­ی یک تخته بیمارستانی که در آن یک بیمار مسلول بستری شده بود، 2 چیدمان برای تخت (حالت اول گوشه­ی اتاق و حالت دوم وسط اتاق) و دو نحوه­ی استقرار کارکنان درمانی (حالت اول کنار تخت و بالای سر بیمار و حالت دوم پایین تخت بیمار) از هوای اتاق نمونه­برداری فردی به عمل آمد. جهت نمونه­برداری فردی از روش فیلتراسیون توصیه شده توسط کنفرانس دولتی بهداشت صنعتی آمریکا استفاده شد.  نتایج: بیشترین مواجهه­ی شغلی با بیوآئروسل­ها در زمانی که سیستم تهویه خاموش بود مشاهده گردید و بکارگیری حالات مختلف تهویه سبب کاهش معنی­دار (001/0 pvalue< ) مواجهه­ی فردی با بیوآئروسل­ها گردید. بهترین ظرفیت تهویه مربوط به 12 بار تعویض هوا در ساعت بود. نتایج تحلیل آماری اختلاف معنی­داری را بین تراکم آلاینده و محل استقرار کارکنان در موقعیت 1 و 2 و مکان استقرار تخت بیمار 1 و 2 نشان نداد (05/0 pvalue> ).  نتیجه گیری : موثرترین راه کاهش مواجهه­ی فردی با بیوآئروسل­های هوابرد در اتاق ایزوله مورد مطالعه استفاده از سیستم­ تهویه با ورود هوا از طریق یک دریچه­ی گرد از سمت یک دیوار و تخلیه­ی هوا از طریق یک دریچه­ی خطی نصب شده در دیوار مقابل با ظرفیت تهویه­ی 12 بار تعویض هوا در ساعت بود.